maandag 19-11-2012 - Reisverslag uit Huanchaco, Peru van Sven/Jip Brug/Dorrestein - WaarBenJij.nu maandag 19-11-2012 - Reisverslag uit Huanchaco, Peru van Sven/Jip Brug/Dorrestein - WaarBenJij.nu

maandag 19-11-2012

Door: svenenjip

Blijf op de hoogte en volg Sven/Jip

19 November 2012 | Peru, Huanchaco


Allereerst even een kleine situatie schets; ik zit hier om 8 uur 's ochtends buiten op het terras van ons hostel op de eerste etage dit te schrijven. Sven ligt nog heerlijk van zijn nachtrust te genieten en daarnaast ligt op een ander bed onze duitse kamergenoot met al zijn kleren nog aan, hij zal wel een leuke nacht hebben gehad. Oh bijna het uitzicht vergeten, het zonnetje begint net op te komen boven de ontzettend mooie pasific met haar mooie golven. Ondertussen zijn de lokale vissers met hun authentieke bootjes de vissen aan het vangen, wat de plaatselijke meeuwen(lees pelikanen) een uitermate enerverende bezigheid vinden. Maar dat even ter zijde, het is namelijk alweer enige tijd geleden dat we iets geschreven hebben. Onze excuses daarvoor. Ik kan nu wel een smoes verzinnen, bijvoorbeeld dat we het veel te druk hebben met leuke dingen en dat dit echt het eerste vrije moment is om weer eens iets te schrijven, maar dat is natuurlijk niet waar. We hebben vanzelfsprekend tijd over, alleen het grootste gedeelte van die tijd zijn we simpelweg te moe van alle geweldige avonturen die we hebben beleefd. Want dat zijn er nogal wat, zoveel dat we de meeste dingen alleen kort kunnen beschrijven omdat deze blog helaas niet meer woorden toe staat.

3 November
We hebben onze eerste lange reisdag erop zitten. De busreis ging van Cusco naar Ica een duurde ongeveer 15 uur, 15 uur slingerende wegen, bergen op en af. Gelukkig waren er in de bus voldoende spaanstalige films aanwezig en konden de stoelen bijna plat. Aangekomen in Ica werden we opgepikt door het "oppik en vervoer naar Huacachina mannetje" die ons dan ook keurig af heeft gezet in deze, midden tussen grote bergen zand gelegen, oase. Het is een bizar gezicht om op zo'n plek een plas water van dit formaat te zien! Maar wat moet je daar in godsnaam doen? Je hebt 3 opties:
1 Niets, gewoon genieten van de in overvloed aanwezige biertjes en cocktails
2 Meerijden in een buggy door de grote bergen met zand
3 Met een soort snowboard van de zandbergen af
Stel nou dat je moet kiezen, wat doe je dan? Juist, dan kies je ze allemaal! En alles was goed! Van de gillende vrouwen in de sandbuggy tot de koude biertjes en cocktails in het zonnetje tot het zand in je onderbroek na het zandboarden.

4 november
Maar helaas aan alle leuke dingen komt een eind, we moesten door naar Paracas, om daar opnieuw met andere leuke dingen te beginnen. s 'Ochtends vroeg met de boot naar "the poor man Galapagos". Al daar konden we diverse bijzondere vogels, pinguïns, zeeleeuwen, zeesterren etc. beschouwen, terwijl deze zichzelf tentoon stelden op de door vogelpoep wit gemaakte rotsen. Op de terugweg hadden we zelfs het geluk om dolfijnen te spotten die onze boot achtervolgden!

Voor de middag hadden we een stranddagje gepand, alleen was er een gids met een bordje met de naam Sebastiaan(bedankt ouders voor die 2e naam, Sven en Jip kunnen ze hier echt niet uitspreken). Dus toen moesten we even onze mindset veranderen van chillen naar toerist. We gingen naar een national parc, een schiereiland. Maar op dat eiland is werkelijk helemaal niets. Het is zand en steen bedekt met een dikke laag zout. Gelukkig hebben ze er wel fantastische mooie stranden waar wij inmiddels pro-toeristen even mooie kiekjes van konden nemen.

In de avond naar Lima, waar we gelijk met een taxi naar de dure, veilige en volgens de locals mooie wijk Miraflores werden gebracht. In het vooraf gereserveerde hostel bleek deze nogal vies lelijk en duur was. De energie om ergens anders heen te gaan ontbrak echter. Snel slapen dus.

Het is inmiddels 6 november en de data klopt niet helemaal meer, maar dat krijg je als je het leuk hebt, neem het ons niet kwalijk.
Ons lelijke hostel is echter een symbool voor de hele stad. Het is een vieze, drukke, smerige, lawaaierige, mistige(smog), stinkende grauwe stad. Meer is er niet over te vertellen.
Wel over het fraaie hostel waar we na de eerste dag heen gingen; HQ Villa. De naam doet het al vermoeden, een voormalig villa wat omgetoverd is tot hostel. Maar alle authentieke details waren gelukkig nog aanwezig. We sliepen in de master bedroom met bijbehorende badkamer, echt prachtig. Tevens konden we van de keuken gebruik maken die 2 gasfornuizen had. Dat hebben we dus ook veelvuldig gedaan! We hebben zelfs een Peruaanse versie van rauwe andijvie stampot gemaakt en opgepeuzeld, wat een genot!!

Verder hebben we voor mij(Jip) een telefoon gekocht, zodat ik Sven niet de hele tijd hoef lastig te vallen wanneer ik mijn mail wil checken. Overigens nog best lastig een telefoon kopen in Lima, want niemand spreekt daar ook maar een woord engels.. We waren dan ook heel blij dat we weer richting Huaraz konden.

8 november
Na een relatief korte busreis aangekomen in Huaraz, eindelijk weer frisse berglucht tot ons nemen! De stad ligt op 3km hoogte dus het leven gaat hier weer heerlijk traag. In ons hostel was maar één andere gast, een duits meisje, die toevallig ook op onze kamer sliep. Een heel aardig maar lelijk meisje.

9 november
Vandaag maar eens kijken wat we kunnen ondernemen in deze prachtige omgeving. In het kort:
-wandeltochten van 1 dag
-mountainbiken
-wandeltochten van 3 dagen(de snelle Santa Cruz)
-Ijsklimmen
-wandeltochten van 4 dagen(rustige Santa Cruz)
-hotsprings
-wandeltochten van 9 dagen of langer(voor gekken)
We(vooral ik) zaten te twijfelen (vanwege mijn hoogteziekte) of we de Santa Cruz zouden lopen dus besloten we eerst maar een 1-daagse tocht te maken naar laguna seisenta-y-nueve.
De natuur was heel anders dan in de omgeving van Cusco: veel groener, meer bomen en meer riviertjes kortom nog mooier! De tocht was ontzettend pittig, maar het einddoel was in 3 woorden: HELEMAAL TE GEK! Wat een fantastisch meer! Het had een onbeschrijvelijke kleur blauw en 100 meter hoger begon de gletser waarvan het smeltwater via watervallen direct in het meer viel. Een mooie plek om te lunchen dus samen met onze Deense wandelgenotes. Tijdens de lunch hadden Sven en ik het over de dagen erna, over de Santa Cruz. Ik was er bijna zeker van dat ik het niet wilde doen want tijdens deze tocht had ik ook weer flink last van de hoogte gehad, maar ik vond uiteraard dat als Sven het wilde hij het vooral moest doen. Toen kwam mijn manipulatieve amigo met de volgende woorden:" Ja ik ga het zeker doen, jammer dat je niet meegaat. Ik hoop alleen dat je er geen spijt van gaat krijgen!". En toen was ik natuurlijk om. Nog de zelfde avond zaten we in een agency te boeken voor maandag 11 nov. Konden we gelukkig de zondag nog even lekker uitrusten!

Intussen hadden we 3 keer ontbeten, waren we 2 keer uiteten geweest en hadden we een 1-daagse wandeltocht met onze duitse kamergenote gedaan. En in die tijd is ze veranderd van een aardige lelijke Duitse tot een irritant, zeurend en betweterig Schwein. Ze wilde ook graag de Santa Cruz doen op maandag.. Dus wij hebben op subtiele wijze duidelijk gemaakt dat ze echt nog niet lang genoeg op grote hoogte was en dat ze nog wel langer moest aclimatiseren(jullie dachten misschien dat meisjes vals waren, maar jongens kunnen altijd alles beter!). En gelukkig starte ze daardoor pas op woensdag.

Santa Cruz
Dag 1
Vandaag beginnen we met een korte dag, 4 uur lopen en het grootste deel is vlak. Het is een grote groep bestaande uit: 5 Canadezen, 2 italianen, 7 fransen(waarvan er twee meer dan 3 woorden engels konden!) en ons. Met natuurlijk begeleiding waaronder 2 gidsen. De natuur was wederom mooi en het lopen inderdaad redelijk eenvoudig. Na het eten vrijwel gelijk naar bed. Een bed bestaande uit zand en stenen met daarop een 1cm dunne laag van uitstekend doorverend materiaal. Heerlijk geslapen dus! Nee echt oprecht heerlijk geslapen de eerste nacht.

Dag 2
Vroeg op staan want vandaag stond de top op ons te wachten en daarna nog een stuk naar beneden. Het was bewolkt en koud maar dat was wel lekker voor deze dag. Het lopen ging heel voorspoedig ondanks het flinke stijgen. De groep was echter al snel in twee groepen gesplitst want de fransen waren echt heel traag. Onze groep bereikte al na 2,5 uur de top(de andere na 3,5 uur). Voor Sven en mij een nieuw record: 4750m boven zeeniveau!! Na de foto's, het genieten en het bedanken van Pacha Mama weer naar beneden, en om 12 uur waren we alweer klaar en konden we de hele middag lekker nietsen in de regen. Sven vond het echter een goed idee om nog een extra tochtje van 3 uur lopen te doen. Hij had er alleen de volgende dag spijt van.

Dag 3
We hadden op dag 2 besloten om de Santa Cruz in 3 dagen te doen zodat we een extra dag in Equador hebben. Dat betekende wel dat we om 4 uur op moesten en onze tassen moesten tillen. Sven deed dit keer de grote backpack en ik deed de 2 kleine daypacks. We moesten ongeveer 7 uur lopen en kregen weinig pauze omdat we de bus moesten halen. Voor Sven was dit nog eens extra zwaar omdat hij zich ziekjes voelde en koortsig was. Maar hij heeft zich kranig geweerd en het overleefd! We waren beide nu wel toe aan een weekje actief doen op het water: surfen!

15 november
Dus na een goede nacht slapen zouden we om 10:20 de bus nemen richting Huanchaco. Wij Hollands als we zijn keurig een uur te vroeg en Sven ging even vragen hoelaat we de bagage in konden leveren. De jufrouw achter de balie moest echter erg lachen en wees op de tijd: 10:20 p.m. 22:20 dus.. ja lach maar.. het werd een dagje film kijken dus!

's Avonds toch de bus gepakt naar Trujillo. Een vreselijke reis. De bus was heet, koud, heet en weer koud. Ik heb helaas een aangereden lijk moeten aanschouwen. En we hebben beide geen oog dicht gedaan.
Na aankomst in Trujillo de taxi naar Huanchaco. We deelden deze met een duitser die het leuk vond om 's ochtends vroeg heel veel tegen ons te praten en ik was blij dat Sven zo beleefd was om hem keurig te beantwoorden.

Gelukkig bleek deze Duitser wel ontzettend aardig en nu trekken we af en toe met hem op. Het is hier echt heerlijk! Zon, zee, strand, lekker eten en een goed hostel! We hebben er inmiddels 4 dagen op zitten hier en we hebben 2 surflessen gehad. Vandaag gaan we het eens zelf proberen! En dan is ook nog eens Jordi Adriaanse vandaag jarig. Morgen onze grote vriend Cyrano, het kan niet op! Gefeliciteerd jongens!

Het leven is goed!!


  • 20 November 2012 - 02:10

    Richard:

    Kerels,

    Wat een geweldige mail. Wanneer jullie terug zijn moeten we het maar gaan verfilmen.
    Ondertussen zit ik mijn nachtdienst te verwezelijken en met dit boek gaat de tijd lekker snel.

    Doe voorzichtig en geniet vooral

    jullie zullen snel onze mail lezen maar of die net zo uitgebreid is als die van jullie...................?

  • 20 November 2012 - 06:39

    Annerieke:

    Lieve mannen, dat is leuk wakker worden! Ik zit in de trein en mijn medereizigers kijken geïrriteerd op wanneer ik lach (lang verhaal en veel lachen)
    Jip, ik denk dat jij ook maar een boek moet gaan schrijven!
    Kus!!! Mama

  • 20 November 2012 - 22:01

    Anke En Wouter Gerritse:

    Wat een heerlijk verslag! Iedere keer fijn om te lezen hoe jullie genieten. Een boek in het verschiet?

  • 22 November 2012 - 18:24

    Angélique:

    Wat een heerlijk verslag weer, tis echt genieten om jullie verslag te lezen. Fijn om de thuisblijvers zo op de hoogte te houden. Mooie verhalen Sven en Jip, ga zo door!!

  • 23 November 2012 - 11:26

    Bennie:

    Dat internet gaat me ook me pet te boven. Al die nieuwe ontwikkelinge benne mij te lastig. Daar ben ik te simpel voor. Je betaal op hede wel 50 gulden voor een stukkie stroom. Daar kan ik me me vet niet bij. Daarom het ik het ook niet. Ome Piet uit Garderen help mij met dit bericht want ik het natuluk geen interet bij me eigen. Ik ben sooo sooo simpel. Ik hoop dat jullie nog tijd het om een biertje dan even dan te pakken. Jullie moeten toch je natje en je droogje het zet ik bij me eigen. Ik zeg: zorg dat het niet spaans benauwd is, dat zou niet zuk lache natuluk. Dussss, ik denk nou, we gaan weer effe sluiten, Ik ziet jullie binnekort wel weer in cafe de Ronde Snip. Er is een nieuw volkskoffiehuis van ene Henk de Kwaaije uit Amsterdam-Buitenveldert. Zuk lache kerel is dat, gaan we binnenkort weer eentje dan pakken.

    Met vr groed,

    Bennie

  • 25 November 2012 - 16:09

    Peter Aarsman:

    Kijk dit is iets waar we wat mee kunnen.
    Lekker bij de open haard met een bokbiertje jullie verhalen lezen
    Heeerlijk en goed wat jullie doen
    Life is good

  • 26 November 2012 - 19:36

    Oma En Opa:

    Hoi Jip en Sven
    Leuk om jullie verslagen te leen en wat jullie allemaal meemaken.
    Zoals verwacht het ene dus mooi en het ander niet om aan te zien en daar bedoel ik niet dat Duiste meisje mee.
    Interressant maar de foto's en video's krijg ik niet te zien. Ik ben er altijd allergisch voor om zo nu Dropbox te installeren. Vaak trap je erin en zit je aan een abonnement vast,toch ?
    Hier alles goed en nog heel veel genieten maar.
    Groetjes Riet en Kees

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sven/Jip

Dit is de plek waar wij (Sven & Jip) om de zoveel tijd een reisverslag plaatsten voor vrienden, familie en andere lui die geïnteresseerd zijn

Actief sinds 04 Okt. 2012
Verslag gelezen: 566
Totaal aantal bezoekers 18603

Voorgaande reizen:

15 Oktober 2012 - 15 April 2013

Zuid-Amerika

Landen bezocht: